Afgelopen weekend was het eindelijk tijd voor een nieuw bezoek aan het prachtige Amsterdam. Het blijft een van mijn favoriete plekken om te bezoeken, verkennen, ontspannen en voor een goede ouderwetse headbangsessie.
In plaats van met de auto te gaan, kozen we deze keer voor de trein naar de Nederlandse hoofdstad. Zeker als je vroeg groepskaarten boekt, kan het behoorlijk goedkoop zijn. En om eerlijk te zijn, het is veel relaxter dan door al het verkeer te moeten navigeren, een parkeerplek te vinden… en je auto later weer terug te vinden.
Hoe dan ook, de reis verliep vrij soepel. Nadat we ons hadden ingecheckt in een hotel in de Bijlmer van Amsterdam voor het weekend, hadden we nog wat tijd te doden voordat het Epica-concert begon. Dus maakten we een korte wandeling door het winkelgebied. Daar is niet veel over te zeggen. Het Bijlmergebied is eigenlijk hetzelfde als elk winkelcentrum in Nederland: veel en veel lege winkels.
Voor het diner, niets bijzonders. We hebben snel iets gegeten bij de lokale Eazie. Het was eerlijk gezegd best oké. En meer dan genoeg als basis voor de rest van de avond.
En wat voor een avond zou dat worden. Maar eerst moesten we ons een weg banen naar de AFAS Live-locatie. En elke keer dat ik deze plek heb bezocht, was het binnenkomen altijd vreselijk. Langzaam bewegende rijen. En een opstopping van mensen omdat ze nog steeds denken dat het een goed idee is om een merchandise-stand binnen enkele meters van de ingang te hebben.
Hoe dan ook, we kwamen op tijd in de concertzaal en slaagden erin een mooi glas gevuld met Texels Skuumkoppe te pakken onderweg. Helaas geen tapbier, maar uit een blik. En na een paar slokjes van deze geweldige brouwsels dimden de lichten. Muzikanten verzamelden zich, en na een zeer vreemde introductie door een gemaskerde figuur die me een beetje deed denken aan een steampunkversie van Rorschach, trapte Epica de deuren in.
n wat een knal gaven ze! Ik bedoel, er is niets opwindender dan je favoriete metalband live te horen, en ook nog eens ondersteund door een symfonisch orkest en koor. Zoals zangeres Simone halverwege de show zei: “zou het niet geweldig zijn als we altijd op deze manier konden touren?” Oh ja, dat zou het zeker zijn!
Meer dan 2 uur rockte Epica het podium. Ze rockten zoals je zou verwachten van een Epica-show. Bandleden die grappen maakten en gewoon plezier hadden, terwijl ze hun hits speelden. En met dat orkest en koor ook op het podium was het echt iets om te aanschouwen. Iets episch ;p.
Maar het zou geen speciale show zijn zonder wat verrassingen. De eerste was een nieuw nummer genaamd “The Ghost In Me”. Een metalversie van Danse Macabre van Leopold Stokowski. Het nummer werd geschreven in samenwerking met het Nederlandse pretpark Efteling ter promotie van hun nieuwe spookattractie genaamd Danse Macabre. Terwijl ze speelden, werden allerlei close-up beelden van de thematisering van de nieuwe rit getoond op het enorme videowall dat als achtergrond van de show diende.
De tweede verrassing was tijdens “Sirens – Of Blood and Water”. Zangeres Simone werd op het podium vergezeld door Charlotte Wessels (ex-Delain) en Amalie Bruun (Myrkur) voor een uitstekende uitvoering van hun nummer, dat al deze prachtige dames samen hadden geschreven. Een echte knaller.
En na dat hoogtepunt bleven er nog maar een paar nummers over. Onderbroken door een paar nep-show-eindes, was het tijd voor een laatste hulde! Maar niet voordat de vreemde figuur van het begin van de show terugkeerde. Volgens zijn woorden van vreugde hadden we op de een of andere manier, door er te zijn, te feesten, muziek te maken, geluiden te genieten, de versmelting van metal en klassiek, synergie bereikt! En we moesten nog één keer feesten! Hell yeah! En het zou geen Epica-show zijn als dat niet gepaard ging met “Consign to Oblivion”. Het laatste nummer voor eeuwen op hun setlist. Nog steeds mijn favoriete nummer dat ze hebben geschreven, ik kan er niet genoeg van krijgen. Maar het is ook altijd een treurig moment om het live te horen. Je weet gewoon dat wanneer de eerste noten van dat nummer klinken, het een signaal is dat binnen 10 minuten de show voorbij is. Dus met dat in gedachten, hebben we er het beste van gemaakt. Met een wall of death en een enorme circle pit kwam de nacht tot een epische conclusie.
Setlijst#
- Unleashed
- The Essence of Silence
- Menace of Vanity
- Sensorium
- The Fifth Guardian (Interlude)
- Crimson Bow and Arrow
- Arcana
- The Skeleton Key
- The Ghost In Me
- Storm the Sorrow
- Universal Death Squad / The Last Crusade / The Phantom Agony / Design Your Universe
- Tides of Time
- Sirens – Of Blood and Water
- Unchain Utopia
- Beyond the Matrix
- Code of Life
- Cry for the Moon
- Aspiral
- Consign to Oblivion